неповратен (прид.)
Дали во таа беспомошност викаше по нашата мајка, која одамна неповратно ја снема, или по Вера, во тој момент не знаев.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сигурно дека некаде длабоко во душата му се родило сомневање, просто ја насетил вистината, но сѐ било неповратно.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Се чинеше, во тој миг, чичкото Лентеноски како да старееше за илјада години наеднаш неповратно.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Така и јас, згрчен над греалката, повторно се откривам во своите неповратни почетоци.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Само стои и само гледа. Каменот му ја подзема мислата, му шепти, и квечерина, кога се обиде тој да си ја поткрене раката и да му одмавне на каменот забележа дека веќе неповратно отпатувал: се скаменил.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Можеби токму тоа ја привлече. Таа неповратна двојност на неговата природа, толку посупериорна од нејзината подвоеност.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
За нас, децата, за нашето семејство, тоа вратниче ни го отвори козата што ја купи татко ми и со тоа ние сигурно, сигурно и неповратно, стапувавме во времето на козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
На партиските стратези на развојот во градот им стануваше сѐ појасно дека козарите неповратно се оддалечуваат од глобалната директива наложена од федералниот центар – по секоја цена во првата петолетка на развојот да станат дел на работничката класа. ***
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Меѓутоа, расказите кои за свој предмет го имаат тој друг Град неповратно загубен, ја надополнуваат онаа „карика што недостасува”, па некои од читателите на овие страници веројатно ќе отидат да ги бараат местата каде некогаш се наоѓале Дрвениот мост на Вардар, Офицерскиот дом или скопската плажа...
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Всушност, немоќта да се излезе на крај брзо и неповратно со предвидената замена на верувањето што очигледно завршуваше со пораз, со своите видливи последици беше присутна во Атеистичкиот музеј…
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Не толку поради уморот предизвикан од далечината и жештината и одот низ видливата пустина на просторот, туку со неповратниот од низ пустината на времето. Tomorrow is the first day of the rest of your life.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Танцот беше толку убав, толку понеслив, неповратлив, толку пијан и безизлезлив од срцата на тие што танцуваа, што никому не би му удрила в глава помислата да рече – стоп!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Татко, ако се има предвид материјалната страна на егзистенцијата, беше еден од големите губитници, конечно и неповратно.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во студениот бетон беше неповратно жртвувана енергијата на еден цел народ, жртвувано неговото време.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
За тоа ќе има време, се тешев, но тоа време неповратно го загубив…
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Неповратно се беше вовлекол во магијата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Стихувај ме тихо, велиш ти
од другата страна на заменките
глаголите се ту повратни, ту неповратни
бирај со кого и на кој начин
ги сложуваш времињата
и ги менуваш (за една ноќ)
именките и придавките, по род и по број.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Го отворив писмото со лек трепет во душата. Го очекував одамна овој познат ракопис, кој лесно не идеше, но кој беше дел од мојот идентитет кој со мојата оддалеченост бавно го губев неповратно.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На мажите повеќе им лежеа глаголите, и тоа неповратните, нерефлексивните - со исклучок на „ми се може“, кој и онака тешко може да се вклопи во стандардните речници.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Голем број промени претрпеа и одредбите што се однесуваат на доделувањето неповратни средства од Посебниот фонд за вработување на инвалидни лица.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
