нотка (ж.)
- Ќерка на пустината, - некако со нотка на восхит вели Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
„Ги мразите Французите?“- праша претседателот со чиста нотка во гласот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Прими го богатството мое и споменувај ме во своите молитви, - театрално, со остра нотка на иронија, рече Глигор и ги истури џебовите во плашливо подадените раце.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сред сета онаа арогантна турканица, таа ми праќаше охрабрувачки погледи,со неприкриена нотка на сожалување, што ме натера, токму на полноќ, откако буричкајќи по џебовите најдов две згужвани, испотени, но се уште читливи хартиички, да скокнам од мракот, си истуркам пат и лежарно му го земам микрофонот на едниот од гласноговорниците дркаџии.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
