одмори (св.)
СЕЛАНЕЦОТ: Е, ујган работа, и да се одморам, зашто нозеве не одат како што треба. (Седнува, повеќе паднува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А, Параскево, парчиња да се сториш! (По мала пауза.) Ај да си прилегнам малце да си ги одморам коските. (Легнува на миндер.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Уште малце да се одморам...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МИТРЕ: (се испружува убаво). Шуќур каде оставил господ лежење, да може човек да си ја одмори снагата...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Невестата Менка веќе беше ја зела рогузината, постилачот и нова перница и им посла на старите пријатели. — Собуј се, Петко, и повели, седни, одмори се.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Илко и дедот Петко си га собуја чевлите и опинците и седнаа на постелата да се одморат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
В тишината балансира зелен водоскок тажно извишен и кроток стои тој Децата ги ронат гнездата на звуците па е така безнадежно сам Ослони се одмори се невина на рамената на ветерот не ведни се крени се за еден поглед мал над оваа премногу нерамна висока разбранета ливада на куќите Тогај накваси го грлото на нивните црвени треви тие ја помнат земјата што те роди
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Тука лежела таа, гола и жедна нива, и чекала да ја оплоди, да ја осмисли во нејзиното постоење, а тој, чувствувајќи го нејзиниот мирис повеќе од свест отколку со сетила, ги одморувал своите дланки на сомотски врелиот стомак.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Со прстите на својата смеа што кружат во муграта наслутена те вадам од ова задушено купе што живее со здивот на тунелите и те водам во синиот и широк сон на јавата да се одмориш во зеленилото на пристигањето.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Таа се насмеа. Уморен си, ми рече. Одмори се.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
- Ако, комшија, ако... Одмори се... - му рече тивко, сочувствено дајреџијата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Само учителот Климент уште не го затвораше својот прозорец и не си беше прибран да се одмори.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Треба да се отргне извесно време од оваа бркотна средина, да појде кај своите, таму на лозјето. Ќе се одмори и ќе си дојде на себеси.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
На старецот му е потребно да се мавне одовде и да се одмори.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ана, одмори се. - Остави ме да те погледам и да разговарам. - На тоа имаш право повеќе од секоја друга.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Почиваа на црвеникавата сончевина, си ги оптегнуваа своите раце за да си ги одморат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Треба да се одмориш. Утре те чека пат.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Кога се одмори и кога се постопли, штурчо ги нагласи разгласените струни на својата виолина и - засвири!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ја чекам да се соблече, да руча, па да се одмори, како секој ден, но таа само се соблече и продолжи да се вртка околу мене. Сигурно ѝ е тешко, си мислам, да ми каже дека добила единица.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Не тагувај, уморно славејче! Еве ти ги моиве гранки, одмори се, - рече тенката јасика.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
