одникаде (прил.)
Одникаде да ми дојде. Тој не ми се јавува, а децата ми се губат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пак никој одникаде не ми се одѕива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Убавината што доаѓа одникаде, одвнатре и однадвор, и во таквите мигови те понесува како порој.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ќе удри ли во неговите гради некој залутан куршум, однекаде, одникаде?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Перцепција која ја поседуваа, како дарба одникаде!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
