отплетка св.

отплетка (св.)

Трите неподвижни сенки немо чекаа. Над оџакот на соседната стреа се мачеше ноќниот срп; не можеше да се отплетка од густите облици.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тие и на училните стебла гледаат со сомневање.“ Старчето отплетка со прст некаква невидлива пајажина од пред себе и болничарите излегоа со пламена навреденост околу усните.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Проклет да бидам, потоа со векови ја отплеткувавме.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Отплеткувајќи ја полека својата приказна, таа раскажала дека се омажила млада за да избега од дом полн со алкохолизам и вербални малтретирања.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Почувствува дека започнал да живее во некој вакуум, од кој нема да може да излезе сѐ додека клопчето на таа колективна судбина не се отплетка.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сонувачот, след чудните механизми на сонот, чувствува како го облева задоволство.  Макс Мертен фрла поглед на календарот и констатира дека е 13 октомври 1942, па помислува дали баксузниот датум е добар за ефикасно отплеткување на крупниот јазол, пред три месеци врзан околу вратот на еврејската заедница.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
ЈАКОВ: Уметноста ѝ претходи на стварноста. Нашата цивилизација дваесет и пет века отплеткува јазли заплеткани од Платон и Аристотел. Кристина донеси чаша вода и чекан.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Не можејќи да се отплеткаат, со шиите заглавени во ромбоидната мрежа и со главите што виселе како зрело овошје, станале лесен плен на животното што демнело.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)