пет-шест (бр.)
Еј, море, еј, сираку! Да не те фати бељата, та по десет и петнаесет лири се купува една вдовица, само Доста не сака да го голи човекот, та и дваесет и пет да беше рекла ќе ја тепаше главата Илко; од душа, од гуша — ќе ги отбереше Затоа тој кога киниса од дома си зеде осум лири, две франги, петшест бели меџудии и нешто ситна пара.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дали немаше еден тагар брашно да замесат пет-шест буленца? — ќе речат еснавките.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И така дедот Стале веќе во првите петшест години од создзвањето на манастирот располагаше со чифлиг од 80 хектари најубава земја, со булук од седумосумстотини овци и кози, со сурчја од шеесетседумдесет говеда и коњи, со седумосумстотини овци и кози, со сурија од шеееетседумдеоет говеда и коњи, со седумосум ѕевгари волови, со стоипедеоетдвесте кошници пчели и стодвесте кокошки, врз сето тоа со седумосум души момоци како отец Арсенија на чифлигот од свети Горѓија во Метуите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во таа област живеат пет-шест илјади ѓаури во дванаесет села што имаат чудни навики.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тој го виде во својата фантазија тој негибнат крај Мариово. My излегоа пред очи богатите села и селани домаќини, кои имаат полни ќесиња пари, булуци овци, сурии говеда, ергелиња коњи и наеднаш си претстави како сето тоа по пет-шест дена ќе биде негово и тој ќе стане најбогат човек не само во прилепската нахија, ами и во целиот битолски санџак, бидејќи целото тоа богатство ќе им го земе на селаните и нив ќе ги подјари да работат за него, да му робуваат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Старешините молеа, преколнуваа, метанисуваа да не се пусти селото, да им остави срок од пет-шест, десет дена, да толчат глави, да продаваат, да се заборчуваат, да соберат нешто пари, нешто стока, да се откупат, но ништо не помогна.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Борците се проредија... паднаа пет-шест души, но обрачот не можеше да се пробие.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Се јавија пет-шест партизани.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Дуковци имаа колиби на пет-шест километри подолу, во еден пријатен присој, зад Рамни Ливади.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И него Турци го фатиле, со тешки синџири го оковале, за бука го врзале и додека тие на пет-шест чекори од него вртеле овен на ражен, тој умирал во најтешки маки.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Додека тие една преку друга, туркајќи се по тесната патека, се спуштија кон потокот, Бојан се качи во плевната и нафрла пет-шест вили сено. Таму, покрај ѕидот имаше ниски јасли.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но уште убаво не беше разденето — почнаа грмежи од пушки и бомби на ЛиЃураса, која беше на пет-шест километри од селото.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Пукнаа пушките, паднаа тројца, а Стојче и Најдо промашија, што многу го ожалости Толета. Со бесен вик се назагнаа надолу и со петшест скока беа кај Јована и Бојка и видоа што стана.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јас не бев сама, ние бевме пет-шест другачки што си помагавме во пченки-копање.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Истиот ден поминавме фаланга. А фаланга, тоа ти е да те тепаат пет-шест полицајци.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Рече Максим не е никаков свештеник, па според тоа нема ни право да врши свештеничка работа; закопните обреди, како што ги вршев и досега, рече, пет-шест години наназад, јас ќе ги извршам.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На горниот крај имаат два рога, кои се долги до пет-шест санитметри.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Чекаше. Во кафеаната, гостилничарот и пет-шест гости, сите мажи, слушаа радио- пренос од некој фудбалски натпревар.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Да има околу пет-шест години.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ајде сетне ние пет-шест пати низ тој намет вака-така додека не отворивме тунел доволно широк да ги поминеме и коњите.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
