пластика (ж.)
- Кога ќе почнете со чичко Кара да изработувате ситна пластика, ќе бидеме ли многу богати? - Да, - се насмеа татко ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Секој испитаник пред себе добива еден дебел часопис вкоричен во пластика (портфолио).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Се качи по разнишаните алуминиумски скали и исчезна низ една дупка во кровот од брановидна пластика.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Земја, во која напорно работиш во фабрика за трактори и размислуваш за дизајн на луксузни сервиси за доручек - од пластика.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Пишпирик и Барбут- бег, големоглавото чудовиште од пластика или гума , бесно замавнуваше со долгите пипала.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Нешто држеше во раката - тенок пакет, завиткан со пластика. шушкаше додека приоаѓаше.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Робот! Пластика или гума во облик на големоглаво чудовиште?
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Две столчиња, софа и маса за кафе, од стакло, хром и дебела црна пластика. Без цвеќе
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Дека езерата се загадени може веднаш да се види, со голо око: водата е темна, матна, полна со најразличен отпад - особено пластика.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Дедо Мраз со санка и шишенце КОКА*КОЛА еквилибрираше по падините на покривот и се цедеше во длабочините на олуците и по рабовите на оџаците плашејќи се да не се стопи како дебела илузија додека во подножјето на елката од пластика и трепкалки ги паркираше шарените пакетчиња од фабриката за евтини чоколада вафли и бомбони небаре е нејзин трговски патник а не црвен исполнувач на желби ***
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Како она, кога баба ми Со еден замав на лопатката од пластика Ќе извезеше црвеникава шара од смачкана мува На бело варосаниот ѕид
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Кока-кола во шише (варијанта срча, не пластика) беше дел од нашето секојдневие.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
И додека возам низ Беверли Хилс загледувајќи ги излозите исполнети со свет од чоколада и луѓе од пластика, Џони го изговара она што мене ми е тешко да го признаам: „Град без љубави, сумрак идеја, мозговне вијуге шетају своје псе“.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
На ова му претходи грижлива класификација: башка хартија, башка пластика и стакло, башка органско, башка останато...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Интервенцијата беше врз основа на исклучок во законот за имиграција со кој им се овозможува на странски уметници да останат во Австрија сѐ додека тие можат да издржуваат од својата уметничка дејност. WochenKlausur најде спонзори за странските уметници (бегалци) кои ја нарачаа нивната „социјална пластика“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Во обид да се заобиколат строгите австриски прописи, седум имигранти беа ангажирани за производство на социјалната пластика, како резултат на што тие добија законски престој во Австрија.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Јадевме со сласт која надополнуваше нешто непрашано или некажано, така барем ми се чинеше, но таа претпоставка за мене стануваше сѐ понебитна пред комичната слика во која доминираа задебелените црвени мрсни усни на Крумета развлечени под мустаците како пренапната пластика низ која, постепено, неговиот длабок, затемнет глас се раздробуваше во рапав, метален кикот кој повремено се слеваше во три обични збора: „и така натаму”.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
