поарчи (св.)
Но од русофилството таа се восползува со заемот, направен при руско содејство, а друго и најглавно, не ги поарчи позајмените милиони за воени потреби и со тоа ги остави полни државните каси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сега се прави арч за свадбата, та иако се поарчи свекорот некоја и друга пара повеќе, тоа ќе биде до друга свадба.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Како да не паметам“, вели татко ти, "таму сигурно ја поарчив трубата што си ја закачил на шофершајбната.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Илинко, мори“, ѝ велам, „сета нежност на прасињата ја поарчи. За нас ништо не остави“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Чуствувам дека сакам да се потсетам колку време од сите тие визити поарчив трудејќи се да си одговорам на ова прашање.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Се разбира дека се плашев. Мразев да си го поарчам животот поради неконтролираното однесувње на своеволните и недоволно внимателни индивидуи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Едни велат дека набрзо го поарчил она што го имал; и љубовта брзо му истекла; а кога го продал коњот заминал“. *
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Збрканоста, нервозата и онаа неконтролирана употреба на зборовите изгледа беше поарчена во нашиот телефонски разговор.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Згора на се, швајцарскиот водоотпорен часовник дури сега, по толку години стаж разговетно ми дошепна зошто времето лета како што облакот лета пред ветерот и колку време треба да поарчи еден човек за најпосле да разбере колку е часот.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Кога се поместија куферите од чезата, преполни со книги, широко се отворија и од нив излегоа многу книги, едни велеа дека го поарчил времето за книгите, времето во гурбет, други велеа оти нешто му се заматило во умот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
