победен (прид.)
И Мече тврдо заверува дека чудовиштето ќе биде победено.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но и не призна дека е победен.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Пред него, пред тој автор на една сосем безначајна брошура, се чувствував победен.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Везирот го испрати Цреповиќа и го пријави следниот дипломат, со краток доклад што бара: – Шериф Абдула, пратеник од персискиот шах моли милост за сина му на шахот што се наоѓа како сужен кај нас. – Десет илјади златници – отсечно проговори султанот и ја заврте главата настрана, не сакајќи понатака да зборува со претставникот на победениот шах.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
За кого да мислам сега? Стојам победен, свалкан пред скорните на оној што требаше да го уплашам и уништам.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
А сиот свет, што уште можеше да биде негов, беше еден блед, бескрвен свет на победен, еден непознат свет, на кого мораше допрва да свикнува и да се помирува со него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но тогаш, кога се потврди тоа, веќе целиот Бошев живот, од часот на заминувањето од Потковицата па натаму, до неговата погибија во Српско-бугарската војна од 1885, во која Србите беа победени, беше познат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но додека трае војната многупати секој се чувствува победен и победник.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И покрај сѐ, осеќам дека уште сме приврзани од заедничката судбина на победени и навредени.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тогашните стратези на комунизмот, под плаштот на сталинизмот, го мислеа истото, но јавно не го изразуваа: „Козите можат да ја поттикнат контрареволуцијата на победената класа”!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сите овие луѓе на кои партијата им беше ветила блескава иднина, само да слезат од планините – за да станат нова класа, работничка класа, силна, челична, виорна, примерна, бестрашна, непобедлива – да ѝ зададат смртоносен удар на победената класа, на нејзините остатоци.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Беа тешки повоени времиња. Фашизмот беше победен. Комунизмот објави нова ера.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Овде е победен психологизмот кој во XIX век ја уби народната уметност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Бидејќи непријателите мораат да бидат победени, нужна е една решителна битка по која движењето ќе завладее со светот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Верувај, победен сум од пластелинот на љубовта.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ако еден организам наиде на друг доаѓа до борба и победникот го голта победениот со што ги стекнува сите ресурси кои се затекнале во жртвата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Народот на победената империја, како и другите народи во нејзиниот состав, запаѓаа во долговечна мачна изолација.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ќе нема смеење, освен ликувачкото смеење над победениот непријател.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Или ќе биде победена однадвор, или управува толку неефикасно што масите се креваат на бунт, или дозволува да се формира силна и незадоволна средна група, или пак ја губи самодовербата и желбата да владее.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Додека гледаше во моќните раменици на О'Брајан и во неговото лице со груби црти, толку грдо а сепак толку цивилизирано, му беше неможно да поверува дека тој може да биде победен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
