подбрадок (м.)
Започна кожата да ѝ се набира, да ожебавува, дебелите засеци на нозете и рацете да ѝ се зарамнуваат, да ѝ се смалува подбрадокот, да ѝ спласнува мевот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
И можеби не само за тоа додека за миг се наднесуваше над мене и ги криеше со влакнестиот подбрадок и своите очи и птиците.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мускулите нека им се искриват, подбрадоците нека треперат, нивните мириси нека навредуваат, нивната суровост да нагрдува, нивната глупост да ограничува - но, оче, нека се смеат!
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Непропорционалноста, на прв поглед, меѓу главата и телото доаѓаше поради двата израстока: шишарката на главата и нагласениот подбрадок, кои му даваа некој сериозен и тажникав израз.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Внука во скутот на дедото, помислив. Внуката си игра со своите прсти и со подбрадокот на дедото!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И подбрадок веќе добила, не забележа? - Навистина не втасав да забележам - реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Кога утредента се разбудив, ја почувстував топлината на течноста до подбрадокот и заклучив дека некој крвен сад од носот решил да излезе од системот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
На заобленото лице здогледа неколку пеги кои порано ги немаше на образите, а подбрадокот можеше да се забележи уште од далеку.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Потпре подбрадок на десната рака и со подзамижаните очи, замислено гледа во лицата на командантите: облечени се во стари излитени чешки офицерски униформи.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Таа строго го погледна, го фати за нависнатиот подбрадок и, цедејќи го секој збор, го затресе: - Војската си ми ја оставил гладна!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
