понизи (св.)
Зар немаш никогаш насетено како твојот сопствен ум има намера да те понизи, да те завлечка во матните.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ќе се понизи, ќе се прикаже како сосема безвреден, а потоа душка наоколу: Кој му го стори тоа?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
