потковица (ж.)
Си го зел делот Наќе, ги фрлил потковиците човекот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Потковицата и тогаш беше запоседната од фашистички војници и полицајци, божем пак беа дојдени за да прават маневри а всушност ги правеа поранешните работи - ги гонеа партизаните и ги одземаа вилната и млекото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
1. Отворајќи се на север, спрема Прилеп, точно на половина пат од Прилеп за Битола, среде пространо поле се издига една безимена, неголема и не многу висока потковица од ридови.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Напуштајќи ги, пак, ливадите, во правец кон населбита во Потковицата, која е сместена на Станкоски Рид и под неговите подножја, или во павец кон излезот од Потковицата, иако земјиштето е рамно како дланка, човек е приморан да прескокнува многу долови и ендеци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога стигнавме горе, Мане нашол некои чевли па ги облеков, а на петите имаа некои потковици како на магаре, па само што ќе стапнев потковиците ќе го кренеа снегот под нозете и јас пак останував боса.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Што ќе ни е и нам жабја потковица? Нема театар!
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Во песната на Абориџините задолжително има сврдле што прави дупки во совеста, има и ќутуци на кои се испоседната украдената стварност, има и дедовци кои претпладне коваат потковици а попладне учат да играат не лути се човече.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Некој удираше со тешката потковица со силни удари кои одекнаа низ целата куќа. .
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
