препише (св.)
ЈОРДАН: (Препишува сметки од џепното бележниче во големиот тефтер).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ами ај ти ја препишала, ај не ти ја препишала... и така твоја, и така твоја... Ти ќе ја располагаш!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Стоката нека си остане на неа. А, ба, ба... мене не ми е потребна да ми ја препишува.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Тогаш на Арсо му препиша да ја изедува храната што му се доделуваше секој ден - некоја сивкава посна чорба и пченкарен леб сличен на добро препечена цигла.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Долго препишуваше и најсетне обете олеснето здивнавме.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
- И веднаш потоа ми ги даде очилата, кои кој знае и кога кој лекар ѝ ги препишал, па беа останале само на едно врвче.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Ќе ти препишат некој рецепис, му велам, ќе ти клаат ижекција.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Калуѓерите ќе палат кандила и ќе се молат, а јас ќе пишувам, ќе препишувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ни род, ни пород, и, овдека вака, пак почнува нешто да ми се препишува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги читаше Мил книгите од учителот, ги потцртуваше и ги препишуваше оние мисли што му се допаѓаа: „Науката се засновува на идеи“.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Цела ноќ да го пишуваме, да го препишуваме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А ти само молчиш, шеташ со погледот, препишуваш некој древен неосквернат ракопис на изчезнување.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Новиот бог застануваше пред мене со раширени раце полни со глина, и со прониклив, пророчки поглед љубопитно навлегуваше во мене,копаше, ги читаше мојот крвав пергамент и го препишуваше со глината.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Еднаш, кога се врати птицата во залезот, не го најде осамениот човек па долго надлетуваше над неговиот двор, прошета низ пирејот, и не можеше да го препознае човекот, цел живот што ја препишуваше земјата врз себе, ноќе што го препишуваше морето од птицата: тој стоеше потпрен, речиси – исправен пред својот дом, скаменет, спокоен - сам себеси син епитаф.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Ни истекоа очите од препишување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Запиши ме, препиши ме, смисли ме.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
- По преданијата, на ова место најмногу сакал да седи свети Наум и да гледа во езерското синило кое го смирувало по напорната работа што ја имал при препишувањето на светите книги... - рече игуменот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Британското искуство ги покажува недостатоците на овој систем. Само мал број лекари со посебни овластувања имаат право да препишуваат кокаин, дипипанон (еден многу јак наркотик) и хероин.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
На моите идни поколенија им ја препишав мојата интуиција како пропаст (подобро да не го отвораат тестаментот).
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Освен тоа, во дел од кириличните споменици се појавуваат глаголски букви, што укажува на фактот дека истите се препишувани од постар глаголички изворник.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
