претскаже (св.)
Може ли да се претскаже каква ќе биде судбината на Македонија под Австро-Унгарија: Босна и Херцеговина јасно ни покажуваат оти не ќе поминат ни 10 години од австриската окупација кога ќе зафатат Македонците, без разлика на вера и народност да си ги оставуваат своите катови и да се иселуваат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
60. Претскажувањата на Мисирков се исполнија – ако се има предвид СР Македонија, но тоа ќе постои како прашање сѐ додека постои поделеноста на единствената земја и единствениот народ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Некој пророк ја претскажал утрешнината. Мојата или на коњот?
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Момчиња вие сте обични мајмуни.„ Двајцата со ниски чела се сетија на некој Исус и на неговите врели и црни претскажувања.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Никогаш не му верував на стариот но тој претскажуваше некому робија.“ „Веруваш во тоа претскажување?
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
8. Ѕвездочетец се врати од далечно патување по небото И според ѕвездите претскажа Дека уште многу години и уште многу пат ќе траат скитањата.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
7. Божице строга, Ти што ми претскажа вечна скитија, Ја претчувствуваш ли необложноста Една нова материја во облик на македониум Дека ќе го обликува светот од пепел Или ќе ни ги исцели раните?
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
А жеравите што пролетуваа кон југ претскажуваа развој на времето спротивно од Бојановите желби.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но Профим си го тераше своето верување и, спрема него, на секого од своите домашни му ја претскажуваше судбината.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
По нивниот сјај, местоположба, големина и движење, дознаваше и претскажуваше: идење на болести, чари, скапии, невремиња, глад, војни.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Ако источните ѕвезди започнуват да добиваат изразито црвена боја, да пламнуваат како оган - претскажуваат војна.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Така ти ми претскажа сѐ Во доба на убавиот оган.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Мечките играа пред селаните, газеа болни и им претскажуваа болести на жените.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас и сега со сигурност не можам да тврдам кој беше тој црвец што толку многу ги подјаде детските срца, - гладот ли, стравот ли, казните ли, секојдневните понижувања, студот ли, можеби оценката за карактеристика, можеби стројот и тој проклет ѕид, а можеби сѐ заедно, но од сето тоа едно беше јасно како ден, - потскажувањето, кукавичлакот и злобата почнаа да цутат во домот како ран компир.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Науката сѐ уште е немоќна да претскажува...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Мил ѝ велеше: - Татко велеше: лошите соништа претскажуваат лошо здравје.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Моите претскажувања ќе се случат по нас, кога ние, како царот со едно око, ќе сме само шупливи и пожолтени коски.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И ќе кажува што му се кажува, што му се претскажува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
во долиштата до кои не стасала лакомоста на живите, го засилуваат листењето на оскорушите и дренките, и на оние сини цвеќиња над кои сеќавањето разбуцува топли спомени: но таму е проѕирен и лелеав Дмитар-Пејко со цут на жилата меѓу веѓите, стои во ѕвонеста кошула на младоженец и помлад е од некогашната своја младост, ќе се пресмета со чудовиштето што ни го претскажуваше патем:
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Многуте видовници на минатото претчувствувале чудовишта и претскажувале потопи и божји казни, но ни тогаш ни потоа не можеле да предвидат што ќе им ги сотре шумите - гладни туѓинци, гладни огнови, гладни болештини или самата нивна гладотија.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
