претчувствува (несв.)
Тоа повеќе го претчувствував но точно што говореа не можев да разберам.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Појдовме полека без да проговориме. Млади бевме и нерасипани а она што го претчувствуваме за Кузмана беше тајна во која не можевме да продреме наполно.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Претчувствувајќи нешто што возбудува часкум се начичкавме по прозорците.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Бошко не претчувствуваше ништо добро, но си рече: „Ако лошото ти дошло на прагот, отвори му ја вратата за да не биде полошо.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Претчувствуваа шурка топло млеко и се зарадуваа кога таа легна крај нив.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Потоа ја вадев сликата од под откованите штици на подот и со часови ја гледав: татковски насмевнато лице со неколку дупченца од сипаница, благост и мудрост во очите, пророчки брчки што само се претчувствуваат на загатливото чело.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој не претчувствуваше ништо и беше со неизменет лик: усните му беа впиени една во друга, сокриваа под катинар збор - остар кристал - долго чуван и никому некажан.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
А тогаш... ... Нивниот заеднички пат ги одвлече в село да видат неуредени куќи со црни стреи;запуштени и накривени ѕидишта; недоверливи ситнооки прозорци, - врз нив гнили штици, матни стакла, поцрнети стари календари; потоа: нечисти и нерамни сокаци низ кои се влечеа звуци и мириси, предчувствувани претстави за недогорени суви дрвја, кочини, мали деца, катран; расфрлани мртви предмети, ненужни и запуштени - накривени коли, одамна почнати, недоплетени огради, корита, алат; куп сонливи куќиња, кокошки, деца.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Човекот не престанува да гледа кон нас, во неговите разумни очи се претчувствува човечка глад и кучешка стрпливост.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„Полицијата е принудена да биде препазлива. Во градот се претчувствува бандитска мрежа.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Само игличестиот напор во него претчувствува бавни ѕвона на бавни јата.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Старецот нешто претчувствуваше и ја тегнеше шијата како пророк.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Отец Симеон тоа го претчувствуваше: „Хирург сте како на сликата на Рембрант?“ Иван мирно објасни: „Сето тоа не е битно за она што треба да разговараме.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Глигор јасно ја претчувствуваше неговата желба да биде забележан и признаен за нешто повеќе и подруго.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Запаѓаше во нездравиот оган на треската и во поматената свест претчувствуваше нешто што немаше сили да го избегне. и постепено се губеше во морничаво бладање.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Гоце претчувствуваше што го чека дома. До вечерта не се врати.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Луѓето трепереа од страв и претчувствуваа нешто лошо.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Секој по нешто ќе речеше: го виделе овде, го виделе онде, но јас и Васе претчувствувавме дека него го нема: распарчен е од некакво ѕвериште.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
7. Божице строга, Ти што ми претскажа вечна скитија, Ја претчувствуваш ли необложноста Една нова материја во облик на македониум Дека ќе го обликува светот од пепел Или ќе ни ги исцели раните?
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Потоа ја ѕирна Кротка која преплашена се беше вовлекла меѓу сандаците и вреќите, претчувствувајќи ја опасноста.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
