просаска (св.)
Очите му се искривија и пашата просаска, не слушајќи го веќе и не чекајќи да заврши гласникот: - Сиктер!...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Прос’ска со јазикот и тргна и таа, нагоре, со нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
„Не, не се плашам!“ просаска Ташко, го грабна шрафцигерот и се втурна накај паркингот.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тој воздивна и просаска: - Мила моја, нешто не е во ред!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Не просаскав како змија, туку крикнав, гласно рикнав од што занеме сѐ по полето: и жегалците, и пилците, и ветрот од дрвјето, и жегата во воздухот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
- Мамо, мамо немој, - Кристина се обиде да ѝ се доближи, но тетка Олга како некоја фурија се сврте накај неа и ѝ просаска, - Мрш оттука!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тој ме погледна и строго и жаловито и, ставајќи го прстот на усните, ми просаска: - Сус, чендо... - и толку, повеќе ништо не ми рече и мене за тој ден и повеќе денови потоа ми беше доста.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- И затоа обуен сум и топло облечен. - Обуен и облечен - просаска Кољо - ама со измама, а не сакаш да знаеш дека сето тоа се само солзи и болка...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Прибери нозе! - остро и отсечно просаска Аргир.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
