разбиструва (несв.)
Таму, собирајќи секакви дрвени дробеници, има малку место во неа да се смести и околината: фабриката со оџакот што се брца во денот што постепено се разбиструва, бавчите во кои како да се напикала снагата на зградата, дрвената куќарка на Дине Бочаровски (скоро сите дрвената барака ја сметаа веќе за негова), големата куќа на неколку ката зад бараката на Дине со џамови во кои оти на високо проблеснува изгрејсонцето.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Колку што се разбиструва сивилото во просторијата, толку потемнува нејзиното лице.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Донесе чај што го вареше во балканскиот самовар, чај што го оддалечуваше сонот и ја разбиструваше мислата.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Може слободно да се рече дека сѐ што овде историјата, во своите чести брутални бранови, заматуваше во водите и душите на луѓето, во победите и падовите на империите, во налетот и манипулациите на идеологиите и неизвесноста на конверзиите, Езерото со својата магично обновлива чистота разбиструваше, ја осветлуваше надежта и во најмрачните времиња...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Но во нашите разговори спомнувањето на Шефот, колку што не ги заматуваше, исто толку не ги разбиструваше работите, а тоа за сите нас беше доволно јасно и затоа никој на тоа не му придаваше особено значење.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Понекогаш ми се разбиструва умот, па ги воочувам сплетките што ми се везат зад грб.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Гледа со зашеметено и матно. Свртува главче. Се разбриструва поглед.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
