разорен (прид.)
Нашата негрижа, нашата неодговорност се разорни како термити - ќе разнесат, ќе уништат сѐ.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Пред да стапи во партијата, брат ми требаше да замине на една сојузна младинска доброволна работна акција за изградбата на една разорена пруга во една од средишните републики во земјата, потем во изградбата на автопатот Братство-единство, којшто треба да ја поврзе земјата со Европа и Азија, па во изградбата на едно вештачко езеро во својата република, со сушење на мочуришта.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Фрагментот дава знак во насока на тоталитетот, тој е разорен тоталитет, ветен тоталитет.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Беше токму пладне. Сега реата од разурнатиот град смрдеше на жежок воздух и на нештата што ползеа помеѓу разорените згради.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Неговите дела се литерарно бомбардирање со невидена разорна сила.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ова, заедно со разорниот репертоар, допуштениот или компулзивниот, служи да го одвои човекот од сопствената деструкција.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Се сакаа себеси во улогата на страдалник со разорен црн дроб, но тие својата болка не ја претвораа во Љубовна мистика, во ноќни тажанки или во романтична акција.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
За тоа време можат да бидат поставени ракети натоварени со атомски бомби на сите стратешки точки; на крајот сите тие ќе бидат испукани истовремено, со толку разорни резултати, што ќе ја направат одмаздата невозможна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но кога Винстон повторно погледна скришум во разореното лице на Радерфорд, забележа дека очите му се полни со солзи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во тој момент настана разорна експлозија, или барем наликуваше на експлозија, иако не беше сигурен дека се слушна каков било звук.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Земјината топка испукана од ждрелото на разорен топ.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
2. Долниот свет
Не оти сме слепци
туку од што сме се одвикнале
да гледаме блиску пред себе
невешто се движиме
со стап вперен напред и
пипкаме:
да не би да наидеме на змија, мудро немушта
да не би да најдеме габа, солза радосница
оти со години гледајќи далеку
ни отапеа сетилата
за светот тукашен
па само некоја разорена
и во мислите насетена
ко привидение, стварност
се тетерави без престан
и бдее
од страв да не исчезне
ако се успие!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Затоа вдахновено проповедај:
едното е поделено на безброј
цареви и арлекини
скрбни и среќни
нееднаквоста е врховно начело
на Целоста, универзумот луминозен
сферичен, фокусиран
нематеријално материјален
а ти кој посматраш, сфаќаш:
генијот е разорна будност на супстанцата
ѕвезден јазол на белузлавото јајце
знак за дослух меѓу телесата
данте, шекспир – параболи!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Арафат можеше на своето Пирово враќање од егзил да го жртвува последното што му остануваше, својот веќе разорен живот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Таа разорна болка стана мојата единствена биографија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тоа беа пораки чиј разорен копнеж можеше да распука и камен.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
