разумност (ж.)
Таквото изучување ќе внесе разумност во нашите односи кон сите споменати народи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Девојките дури верувале дека во ваквите нивни постапки секогаш е присутна добрата намера, бидејќи токму исмејувањето најбрзо им ја враќа разумноста на лековерните..
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Дури и на приказна се сети само за да ни ја откриеш својата неприкосновеност, својата разумност!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Значи во случајов се сомневаш во разумноста на љубовта?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Притоа во онаа моја последна реченица посебно бев нагласил дека спомнатиот наш разумен предок всушност уште тогаш се заложил да се отфрли неконтролираната моќ и да ѝ се пријде на вистината со добриот збор, со учество на секој поединец во создавањето на таа питома разумност.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност бев рекол дека секоја иницијатива е в ред но под услов да не се пречекоруваат границите на разумноста.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И кога го сфати веќе тоа, разумноста му налагаше да се задоволи со најмалото што може да го има.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тогаш всушност почна да се случува, или поточно да се открива настанот што тој веднаш го сфати како крунска потврда за разумноста на неговата зафатеност со наездата на сенките.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Имињата беа тука за себеразбирање, за разумност на предметите и луѓето, за сотворение на малите билки едночинки и ситните животинки, за дарување кога поривот нѐ напушта слично на потребата од нивното постоење.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
Исходот, кој можеби не е секогаш намерен и посакуван, е експлозија на тој културен симболизам – поткопување на неговата моќ и на неговиот авторитет, нагризување на неговата тржествена угледност и подривање на неговата наводна разумност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
