рафт (м.)
„Да ги сложуваш тие луѓе и да ги редиш на рафт како актофки, не е ни вештина ни новост.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Младичот често остануваше да средуват заедно по рафтовите, ги местеа ќепенците, а веќе не разговараа само за фудбалските натпревари.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Едно момче нѐ разврза и нѐ нареди во оној рафт што беше празен.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
- Вчера, меѓу штиците и рафтовите, пак најдов скриени книги.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во рафтовите имаше наредено селски шамии за жени, шамичиња за на појас, неколку низи монистра, пулејќи за шамии и друга стока за селаните и селанките.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Располага со една подвижна трпеза и со неколку столчиња. Креденците се заменети со неколку рафтови покрај ѕидот. И, речиси ништо повеќе.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се печатат, ама голем дел од нив лежат неотворени по складовите на издавачките куќи, по рафтовите на библиотеките. Ги јадат правот и влагата.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Не, ама скини од атласон, ене го на горниот рафт, под „Камасутра“.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Мајка, кога ќе останеше сама, продолжуваше упорно да ги чита светите книги кои беа наредени во средишниот рафт на библиотеката.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Љубоморен сум кога некои комплети ги снемува од тезгите и рафтовите и тогаш болката што ја чувствувам ја лекувам со по некоја позајмена книга од градската библиотека.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Се чувствуваше прекрасно во таа просторија со рафтови и големи прозорци.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Во единствената и голема антикварница на книги во која влегувам како во црква, со саати се вртам по тезгите и зевам по рафтовите, не осмелувајќи се да земам в раце изданија од Горки, Достоевски, Толстој.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Првин го пленија татковите свети книги и особено старите курани, со синикаво розовите минијатури, препишувани на рака, наредени на најгорниот рафт, Библијата, Куранот, Талмудот со Кабалата, а потоа разните метафизички трактати, сведоштва за језуитските редови, за јаничарите...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Убаво ја виде жолтата ламба која осветлуваше рафтови со книги. Судба бегалска, си рече во себе.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Се мешаа во рафтовите на библиотеката стари и нови балкански права.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Не можеше да замисли работна соба без рафтови, без нужната широчина во која ќе можеше да се движи од едниот до другиот крај на собата.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Чувствувам леснина и опој кој лелее од сите страни на Сарајот: од таваните, од подот, од ќилимите, од книгите на рафтовите и полиците.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Портретот до ден денешен го краси рафтот на мојата библиотека.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Се согласив со оној дел од нејзината оценка во која ваквите досетки ги смести во рафтот на тривијалностите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во отоманските простории на Судска медицина ги пречекаа некои лица под гази и со гумени ракавици, кои би можеле да му бидат некогашни колеги од студии или вонземјани ангажирани за хонорар, што ги одведоа до една поголема просторија како семинарска читална по чии ѕидови место рафтови со книги се редеа кофчежиња за картотеки.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
