риза (несв.)
Многу биле лоши, разлавални; татко и мајка ич не ризале, многу ги огорчувале, и зер татко им бил многу лут, така и мајка им, та беа ги колнале многупати, ете зер ѓавол натемаго беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога ги колнала мајка им вака: „Синко Сиве и ти ќерко Чуле!
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ами ти бре Силјане, како си сега со татко ти, али го ризаш потроа?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Тукуречи повеќе го пукам, стрико, му рекол Силјан, одошто го ризам.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Стасувам до Скара и нозете веќе не ме ризаат. 239
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И кажи ми колкави се децата и дали те ризаат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сакам уште нешто да прашам, ама ми се заврзува некаде јазикот и не ме риза.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
