самообвинува несв.
самообвинување ср.

самообвинува (несв.)

Сакав да му кажам да не се самообвинува, но знаев дека само ретко кога во животот зборовите можат да донесат успокојување или утеха.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Продолжуваше да се самообвинува: ако ги следела пораките на својот ум веднаш ќе се вратела дома за да се дотера како што прилега.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)