секретарка (ж.)
Ме назначи секретарката на Црвениот крст во Алма Ата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Враќајќи се пијан од еден сладострасен излет со својата цицлеста секретарка, излета со мерцедесот од автопатот, многу близу до местото каде е убиен поетот, и со сета брзина тресна во големото, осамено дрво.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
И тогаш ќе ја извикаше секретарката, ќе побараше кафе, само да се ослободи од таквото размислување.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Од телефонската секретарка во мојата соба нервозно шишти познатиот глас...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Можете ли да го повторите своето презиме? - вели секретарката. Го повторувам презимето, „спелувам“...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Се обидов да ја добијам на работа, но нејзината секретарка ми одговараше дека штотуку излегла.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Желбата да се стане “каучки компир” (Couch potato) можеби се базира на фактот што просторот е доволно голем да се смести кауч со голем ТВ сет и секако модерен телефон, комбиниран со автоматска секретарка, интерком, компјутерски принтер, факс машина.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Приказната ја збуни секретарката, но сепак таа не го распрашуваше.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Без патерици или бастун не можеше да отиде до колата. Ѝ се јави на секретарката и рече дека ќе биде на пат неколку дена, можеби и цела седмица.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Една млада жена, можеби неговата секретарка, седеше свртена со грбот кон Винстон, го слушаше и изгледаше како спремно да се согласува со сѐ што кажуваше тој.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во канцеларијата пред онаа на претседателот, ја дочека насмеано лице на убава млада секретарка. Облечена со вкус и нашминкана.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Лесно, на француски, ја шармира преку телефон секретарката на домот и закажа престој од 15 јули до 15 август.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Го спакува куферот, меѓу уредно наредените кошули и пантолони, ја смести кутијата локум, старовремска, сас слика на источњачки дворац, око чији стубови се пењев ружи, подарок за љубезната секретарка на Студентскиот дом. И замина.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Таа му била секретарка или кој знае што лајно таму во Охрид на директорот на некоја фабрика за машински делови. Ама знаеш каква џадија... И сега косата ми станува...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„... Кога влегов во канцеларијата на секретарката, таа не беше таму.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Секретарка на директорот на фабриката за машински делови!
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
А што се однесува до постапката на Сираков тој само барал начин како да ѝ се додворува на својата секретарка која притоа се викаше Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Или се случило на туѓ врат да видите сличен на нејзиниот гердан, или, што е уште поразумно, дозволете да заклучиме дека вам само ви се причинило оти ја имате видено истата скапоценост на вратот на секретарката на другарот Ѓурчин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Божем жена му лично дошла кај секретарката во кадрово и си го кренала здолништето за да ја запознае лично секретарката Соња со кадровските умеења на нашиот кадровик Кире!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се чуди од каде ви е информацијата дека ѓерданот и е одземен со единствена намера нашиот виден раководител да и го подари на својата секретарка.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
