скеч (м.)
Почнаа прво грчките деца да поставуваат скечови, а потоа и ние.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Кракатау: Паметно, тој скеч треба да го одиграме со нашиот виртуелен гуру, Пепси Коксиевски со прекар Шри Чин Мој...
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во сенката на дебелите yидови низ кои шпартаат специјални видови на гуштери - чии паѓање во нечија коса предизвикува едвај видливо бранување од извик, страв, паника среде таа речиси пустинска неподвижност (оттаму, од таа статичност, можеби потекнува и „сценската“ форма на овој скеч?!) - господинот Иљаз, првиот попладневен посетител во чајџилницата САМО ТИ ЈА, зависнички (истовремено страсно и одмерено!) го срка првиот од низата чаеви што следуваат.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тој скеч речиси во сите градови го дававме со успех.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
И скечовите ги подготвувавме таму.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Потоа подготвувавме и други скечеви, па имавме и другарска вечер.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
-На сите други учесници, мислам пред сѐ на моите врсници што ме исмејуваа, она што се случуваше веројатно им наликувало на скеч или на хумореска во која, за жал, јас бев исмејуваниот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А Баге, како и неколкутемина суспендирани соработници од другите редакции, од тој пристигнат материјал драматизираа скечеви, дијалози и вицеви, кои потоа вештите актери ги говореа во микрофон со гарнир од студиска музика и наштимуван аплауз.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Додека Лима се нервираше од нивните детски луди глави, мене ми се умираше од смеа додека возбудено чекав што следно ќе се случи и каков скеч ќе ми приредат младите штурци.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
