сложува (несв.)
„Да ги сложуваш тие луѓе и да ги редиш на рафт како актофки, не е ни вештина ни новост.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Се сложувам, - реков, а потоа процедив.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Добро. Се сложуваш ли, Јоле, да појдеш ти?
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се сложувате. Кимнавме со главите.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И само се сложува снегот, се реди, се крева нагоре.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ние зборуваме, тој само ќе ја поразгори цигарата и пак удира со теслата, ги сложува лактиштата, ги лепи. ־ Добро, бре луѓе, вели Дуко по некое време, мора да се прекрштаваме?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По него (по Варлаам) во Византија се појавил неговиот ученик Григориј Акиндин, кој иако јавно кажал дека не се сложува со Варллаам, трудовите го прикажуваат како апсолутен негов приврзеник и истомисленик.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Стражарите одвај ги прифаќаат зборовите, но се сложуваат да нѐ отклучат со Оливера.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кубицираме, што се вели, ги сложуваме ко цепеници мртвите, труповите нивни.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не се сложувал нешто со бугарската политика во однос на Македонија и го убиле некои платеници на бугарскиот двор.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Онисифор Мечкојад почувствувал дека сите се сложуваат со другиот Онисифор, дека нечија крв крева ѕид помеѓу нив. Но тоа не го возбудувало.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Барем во тоа се сложувавме.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Да речеме дека не се сложува со другите; тој ја истражува ситуацијата и доаѓа до морална одлука.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А гледаш, Дед Павел како да не се сложуваше со мене.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А додека тој ја прашуваше дали се сложува со него таа ме потчукнуваше по рамото.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во таков вртеж од недомислени размисли ја додржуваше Гого главата на рамената, додека ги сложуваше боите де со четката де со шпахлата, отстапувајќи чекор - два наназад за да го одмери она што го намачкал, со едното затворено, а другото примижано око, како да беше на стрелиште, па ќе приседнеше на еден издлабен триножник колку да земе здив и да му се врати на платното, во една борба во која се вживуваше и уживаше, сѐ до неизвесниот исход кога веќе исцрпен не сакаше да знае дали излегол победник или губитник.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Стихувај ме тихо, велиш ти
од другата страна на заменките
глаголите се ту повратни, ту неповратни
бирај со кого и на кој начин
ги сложуваш времињата
и ги менуваш (за една ноќ)
именките и придавките, по род и по број.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Фиксиран во твоите книги, тој свет не е само оска околу која се сложуваат и се развиваат Твоите фамилијарни приказни (целава Твоја сага што продолжува), туку е оска за самото твое пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Ана рече дека ќе ми ги подава предметите кои треба да се фрлат, да ги ставам во кутијата со непотребностите, а таа ќе ги сложува избраните предмети во кутиите кои потоа ќе ги испратат по пошта за Лондон.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
14. Ми се допадна реорганизирањето. Во кутиите сложував пљачки кои повеќе не значеа ништо.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
