стрвница (ж.)
Ете, скоро секоја приказна, па била таа за мечката стрвница или за крилатиот змеј, дедо Спасе ќе ја започне вака.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Дојде, ги изведе на показ игрите на онаа неодмерена стрвница, или поточно бесрамница, а притоа како да сакаше да рече: јас ви подарив една тајна, толку од мене, а сега ви го препуштам редот вам, и вие да постапите на ист начин: да бидете дарежливи кон мене; да го изнесете од скришниот долап куферот на тајните што и јас сакам да ги дознаам; зар многу барам?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
