стрико (м.)
Чунки сам знаеш ти стрико; те молам, стрико, ако е кабил, кажи ми како ти е името? ( „Името ми е, Силјане, му рекол домаќинот, Аџи Кљак-кљак, внучко!“)
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Тукуречи повеќе го пукам, стрико, му рекол Силјан, одошто го ризам.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Сакав, стрико, да проговорам, арно ама чинев оти не знаете по мојот јазик.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
КАРАМАН АТАНАС: (Доаѓа сам, пијан, придружен од Цигани свирачи). Ах, бре, стрико Марко!... Да пукнам, како орев да пукнам!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ЈОРДАН: Така, така, тргни стрико Кољо! Заборави на младост!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
РАЈНА: Повели, стрико Кољо. (Ги става пиперките пред него и му го подава пагурчето).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Си спомнувам стрико Коте кој ги имаше олкави!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
АНЃЕЛЕ: Далеку е, стрико, многу. Во Солун ќе се качиме и три недели само по вода, а друго башка.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Седи со здравје, стрико Коте! (Му бакнува рака).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Брат ми е болен од офтика. Штом ќе умре, стрико ви ќе се пресели во неговата куќа.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Потоа, не можејќи да ја докаже вината на стрико Адам, полицијата го пушти на слобода.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Момчиња, имате ли за стрико ви цигара?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Абре, јас немам, стрико Петко шо немам, токо тиа шо имаат, сиромаси, ќе требе за вас да платат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Еден ден Доста ги остави децата дома и и рече на Митра да ги поварди дури да црпне вода од бунарот на стрико — Малови.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бргу, Буче, земи, однеси го дома ,на мајка ти, и побргу донеси му го цедилцето на стрика ти Стевана, си има работа, да не го задржуваме! — и просто му ги дрпна од раце цедилото на Стевана и му то даде на Бучето, кое веќе си ја знае должноста понатака, а тој го продолжи разговорот со Стевана, кој засрамен му го пушти цедилото со сирењето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Паметиш ли, - му рече стрико Настас на деда Лика, - кога нѐ начека Луман во коријата над Бистар кладенец?
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Аман, стрико Бошко, - се помоли Мирче уште еднаш и, плашејќи се да не додева, стана си отиде.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се случи стрико Благоја да се најде со својот пријател Андон Белиот, да се поздрави со него и следејќи ги со очи далечниот облак, да го извади дрвеното луле.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
На сртот, во таа од роса влажна мугра, стрико Благоја им ги виде лицата на партизаните - без суви, изморени, со темни сенки под очите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
На една недела пред свадбата, стрико Благоја го разбудија од сон тешки удари во залостената врата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
