судирање (ср.)
Но во Велевата душа, и покрај сите судирања со Аргира, немаше омраза за него.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тој се бори, предизвикува, го кани за жестоко судирање светот задушен во таа спарна сала.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Цртачот на стрипови, драги глувци, можеби не е „лекар на убавината”, каков што беше, да речеме, господинот Леонардо, но ги секцира „нештата” на таков начин што неодоливо ги привикува аналогиите како на првите анатомски маси на Версалиус, така и на бесконечното делење на материјата со судирање на честиците, или на господин Вазарели, да не одиме понатаму во декоративното минато.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Беше едно време и псалт во главната црква, но се повлече, не можејќи да го поднесува судирањето на суетите, што постои и во тоа звање.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
