тунел (м.)
Има ги, има - мачат се, копат, копачи копат по темнината, копачи копат и тунел дупат.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Наеднаш локомотивата исписка силно. Возот навлезе в тунел.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
По тоа одеднаш, како да излегоа од тунел, кога испловија на широко водно пространство, ги залеа светлина.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Денес се тресе, денес се руши Врандук горскиот див; тунел се копа в камено срце, - грми огнен здив!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Трета класа, тунел, исполнет со татнеж, бела перјаница, со кратковечни искри.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Со прстите на својата смеа што кружат во муграта наслутена те вадам од ова задушено купе што живее со здивот на тунелите и те водам во синиот и широк сон на јавата да се одмориш во зеленилото на пристигањето.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Во дрвото на гнилиот црн долап далечното детско суеверие длабееше свои тајни тунели - тоа црв дрвојад претскажуваше студ.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Многу познати лица, предмети, зборови, минуваат низ внатрешната празнина и ги менат своите облици до бесцелност А кога ќе минат како колона кртови, тунелите зад нив се глуви и празни.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Во познатиот тунел на улицата најде пред нејзината куќа дете на сламено столче и со дрвена сабја на коленици.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ослушнуваше: звукот од чекорите се растураше напред и назад, во една линија, и тој сфаќаше дека се движат низ тунел.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во тунелите што се создаваа на тој начин момченцето полека се губеше, поправо тонеше, па кога некој би гледал отстрана би му ги видел само рамењата и главата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
— Не може чорбаџи— пламна Толе внатре во тунелот, — ние пазариме по бела меџидиа и така ќе ни го платиш.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Лебот — вели Андон — не ти го пишува фурнаџијата што ќе му помогнеш на другарите да го растребите тунелот, а ако втасате побргу, може и да дупнете по некоја дупка и друга. Барут има кај другарите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ризо, Петко, Ристе и уште седум осум други работници беа го развалиле огнот и се грееја, разговарајќи се за денешниот случај во тунелот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Завлеговме во еден тунел од снег, долг со километри. Видикот го изгубивме.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Бањскиот комплекс, кој се протега пред нас, е огромен, речиси готов, со неколку хотели, бањски центар, културен дом, а се меѓусебно поврзани со мостови, тунели.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Низ тунел од снег И така, го продолживме патот за Прага и Берлин.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И додека си ги бришевме солзите и престанавме да липаме, штом го поминавме тунелот, слушнаме пробивен и писклив женски глас: - Доаѓаат!!!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Секој народ, и најмалиот, ќе има свој тунел.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Го држам на калач детето и се пробивам низ подземниот тунел кон перонот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
