уплашено (прил.)
(Застанува пред ѕидниот сат и, го гледа уплашено.) Леле, застанал! Тешко мене!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Со метлата прават ѓубре, наместо да метат! (Од сламката од лутина, не може, и не сака да го види Томче, кој веќе стои близу до него уплашено и молбено свиткан и одвај се осмелува пак да го ослови.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Поминувајќи покрај него, Мече го погледна ѓаволесто и замавна како да ќе го удри со лакт во слабини, а кога тој уплашено се изви на страна, Мече се исмеа слатко и потрча по Белича, кој што беше изминал подалеку по патот за бригадниот логор.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но сепак уплашено рече: - Ако се смеам, ама не ве сакам.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Го гледаа белото блескаво езеро долу пред нив сѐ до малото езеро и мрачните албански планини, ги починуваа очите на зеленилото спрострено под нив, понекогаш ќе здогледаа срна како пасе мирно и одвреме-навреме уплашено ја крева главата да разгледа дали некој не ја демне, а живо задоволство беше кога ќе се појавеше дива коза, една или повеќе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Децата досмрзнаа зашто често имаа слушано за некој Луман арамија како плени по Битолско и често ги гледаа своите родители како уплашено велат: „Само да не мине одовде планина.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Од големиот стог се стркала сонцето на пат и уплашено од кучињата се разбега низ тесните сокаци криејќи се зад малите прозорци на куќите Триејќи ги очите селаните ги врзуваат немирните кучиња за плот И свирејќи, со косите на рамо се разлеваат со сонцето по ливадите.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Аргир ненадејно замолча, се стресна уплашено, како некое страшило да излезе тој момент од ноќта и застана пред него.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Го прави тоа уплашено, забрзано, со очигледна намера што помалку време да остане во собата.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Неда уплашено му одвратува. Излегуваат.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
МЕТОДИ: (Уплашено и насила, отпочнува да го отпашува својот ремник.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Таа избледена светлина на прозорецот како да го испаруваше и уплашено чезнеше од разбеснетите зборови и од мрачниот заговор на сенките што се диплеа околу неподвижното тело на Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Џемал-ага нервозно ги фрли пуловите, ја тресна таблата, неговиот партнер уплашено трепна и ја одметна главата како да одбегнуваше удар в лице.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој уплашено, потоа гневно, се подигнува и полуисправен јури пак во каналот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Го гледаше долго тоа парче живот, собран во тоа клопче морници, со лик на штотуку родено јаренце, како стои пред него, уплашено и диво, неподатливо, но сепак од некаде - блиско, со својата добрина, со својата некрвожедност и беззаштитност во оваа провалија на ноќта.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- уплашено извика низ солзи мајка му.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Не нѐ виде, - рече Шишман уплашено.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Иринка ги отвори очите. Чудно гледаше. Како првпат да гледа: збунето, изненадено, уплашено, радосно... Сѐ наеднаш!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Тетко Рајно, да не ја земе насила Ели, - реков уплашено.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Нѐ гледа уплашено и рини од тиквата со корупче. Му кажуваме зошто сме дошле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
