физика ж.
физикален прид.

физика (ж.)

Покрај многубројните објекти во барок и рококо стил, или објекти во еден тежок современ стил од кој може да зрачи достоинство и студенило, овде архитектите, во какафонијата на семожните геометриски линии, со бујна фантазија доловиле неверојатно складност на старото со новото во градежништвото и со тоа, навидум, како да ги демантирале сите закони на физиката...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Стариот Вердев можеше да ѝ плукне на својата физика, проклет да бидам, таа светлост ја немаше во науката.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Нека видиме низ пример дали ваков еднонасочен редукционизам е возможен дури и во рамките на физиката.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Продолжувајќи ги своите студии на универзитетот во Виена, од физика се свртува кон историја, поради досада се враќа на физика, повторно умира од досада, и конечно се задомува во философијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Од физиката е позната особината на белиот зрак да се обојува црвено, со поминувањето низ запрашената полипроѕирна средина со извесна густина и дебелина.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Како во прастарата физика, тие со себе го носат сопственото место, својата точка на рамнотежа која повеќе не претпоставува никакво поместување.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Една година физика, хемија, ботаника и биологија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Колку физичари се обучувале во физика? Сите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Или пак дека како дете бил фасциниран од идеите во физиката и математиката; во средно школо и на факултет ги следел своите научнички и лингвистички интереси и му се развиваат и уметнички амбиции; ја открива својата длабока љубов кон многу композитори, особено кон Бах и Шопен.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во 1965-6-та тој поминува уште една година во Европа и потоа се враќа во САД каде ги започнува своите постдипломски студии по математика на Беркли универзитетот во Калифорнија... 1976 година одбранува докторат од теоретска физика на Универзитетот во Орегон.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не само што за физиката се распадна на делчиња, туку и за биологијата, на пр. во гени, и во невро­физиологијата во на точки слични дразби и во лингвистиката на феномени и во етнологијата на културни теми или во психологијата на актоми.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Прво имаат една година настава по физика, ботаника и хемија, а потоа сецираат мртви човечки тела во рамките на предметите анатомија и физиологија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Едновремено тој ги сака геометријата, физиката, литературата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Фракталите најчесто се користат во физиката на која ѝ помогнаа да излезе на крај со своите стари и нови проблеми.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
По игра на случај, застанаа пред излогот на една книжарница во кој, меѓу другите книги, се наоѓаа и бројни трудови за разни врски меѓу науката и уметноста: Уметност и физика: Паралелни гледања на просторот, времето и светлината од Ленард Шлејн; Книжевноста во квантниот космос на Сузан Стрела; монографии со величествено сложените Манделброови фрактали, како компјутерски генерирани, така и фотографирани во нивните многу­бројни природни манифестирања; конечно, mirabile dictu, календар за следната година илустриран со Да Винчиевите цртежи на разбранувана вода.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Како антиципација на модерната квантна физика, неговиот модел на светот е необјаснив универзум од бесконечни пермутации и рекомбинации.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Физиката на елементарните честици е толку возбудлива.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
И реакцијата на моите сестри можам само да ја претпоставам оти тие доаѓаа од богатата рамница и од богатото село и од убавата куќа во улицата Лазо Колишевски број 10 во која се спиеше во чисто варосани и големи одаи на дрвени кревети, а знаеја и тоа дека таму имав кревет во кој сам сум спиел и една одајка од неколку квадрати со рустикална маса над која сум ги правел првите белешки од мојот Дневник, а и некои експерименти од физика и хемија.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Да биде професионалец во тајните на нуклеарната физика.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Од сите природни науки најтуѓа му беше физиката, си помисли.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Повеќе