филмски (прид.)
Во тоа му помогнуваа и неговите преморени зеници, во кои, со некоја магија на белината и пренапнатоста, како на филмска лента, беа сочувани сите движења и сето оддалечување на оние двајца.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Освен нив тука имаше уште една фотографија на некоја филмска девојка, неа ја донесе чиракот летоска, секогаш му ја оставаа и неа. Змејко најпосле и неа ја избриша од прашината.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ги има и постари, ги има и млади, одат од група до група, од човек до човек, се поздравуваат зборуваат на некој изменет македонски јазик, употребуваат и некои непознати зборови, штракаат со своите фотоапарати, други ловат со филмски камери сѐ што се случува, за да кажуваат таму, преку големите води како се живее и како се празнува во нивниот стар крај.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Строгата посебност на творечкиот израз во сите уметнички области – издели: „музичко писмо“, „ликовно писмо“, „филмско писмо“, „поетско писмо“...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ако сте решиле да разгледувате некој павилјон, на патот до него ве сопираат низа други интересности, и, така, додека дојдете до бараната цел, гледате дека денот веќе изминал зашто, како на филмска лента и со филмска брзина, пред вас неусетно се редат - од павилјон до павилјон - мали и големи впечатоци и со нив толку се заситувате па и не ви останува време за да ги средите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Такво лице ќе да имав видено некаде, на некој филмски журнал: го откопуваа од некоја колективна гробница...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кан е место на Азурниот Брег, а во него, во мај, се одржува голем светски филмски фестивал.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Иако ова би требало да претставува непризнавање на празните интелектуални дејности, се сомневаме дека Гринавеј искористил уште една прилика да создаде шокантен филмски материјал.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ја запаливме последната цигара (ѝ дадовме филмско димче на љубовта која беше на умирање).
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Бидејќи за хипертекстот е карактеристичен спојот меѓу текстуалниот, визуелниот, кинетичкиот и аудио елемент, во ваквите креативни игри беа вклучени: графички елементи, било цртани било оние што веќе се дадени во софтверот; промени на фонтовите биле користени да ги обележат различните гласови или гласовни елементи; користени се и посилно осветлени зборови, симболи и знаци над редот, маргиналии, мапи на пределите или мапи на патувањата; употребувани се и документи што не се типични за „онаа“ литература (статистички графикони, статии од весници, филмски сценарија, фотографии, бејзбол- карти, одредници од речници, омоти од рок- плочи, астролошки предвидувања, медицински и полициски извештаи...)
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Богата филмска програма, насмеани и тажни телефони пискави, патерица патетична...
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Англискиот филмски режисер Питер Гринавеј (Peter Greenawey - 1942), веќе петнаесетина години несомнено се наоѓа во врвот на европскиот нов авторски филм.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Биографиите се наредени по абецеден ред во рамките на еден материјал кој полека се надоградува, а податоците непрекинато се акумилираат и создаваат еден дискурзивен, отворен и незавршен есеј за природата на СНН и, бидејќи набрзо станува очигледно дека податоците во голема мера се филмски, тие исто така даваат материјал и за есеј за природата на филмската уметност и филмските конвенции, за раскажувањето и за други нешта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Резултатот е загуба на филмскиот стил и загуба на секаква фантазија.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Економиката на филмските средства пред Ворхол не ја наоѓаме во американскиот филм, барем не толку радикална...
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Знам дека луѓето од филмската теорија би сакале да мислат дека ВР ќе биде продолжение на филмот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Германската филмска ѕвезда, Ани Ондра (Anny Ondra) одвај зборуваше англиски и бидејќи дублирањето, како денес, тогаш не постоеше, нејасните места ги снимав со помош на англиската актерка Џоан Бери (Joan Barry), која беше сместена во кабина надвор од кадарот и која го зборуваше дијалогот во микрофонот пред себе, додека г-ѓицата Ондра само ја отвораше устата, како да зборува.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ама, да се договориме за цената. Многу големи филмски режисери прават мали реклами за големи пари.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Сите беа воодушевени од нејзината сцена во која седи, многу женствено, на каучот и заедно со Џеки на глас го чита филмскиот часопис, додека Гери му го пуши на Џое.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Штом писателот започнува со пишување филмски текст - тој престанува да биде сезнаен.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
