финеса (ж.)
Никифор Правдољубивиот ќе забележи дека овој непомирлив противник на схоластиката, еден од најсамосвојните ученици на Музеумот, знаеше со иста непосредност да ги толкува Еуклидовната геометрија, Никомаховата теза за априорната егзистенција на броевите во духот на Творецот, најсуптилните финеси на античкиот јазик или да насмее со импровизираниот мим, често пародирајќи се и себе си како несмасен трговец.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
За тоа време, женката, кралицата, која одамна ги осознала сите финеси на Играта, сѐ уште ранливо ги залажува поданиците дека и е неопходна нивната заштита.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Трупот беше добро хранет и тоа не со јазикот на „обновата и изградбата“, туку со регресија и разградба, со едно паролашко поимање на литературната идеја и новинарскиот однос спрема финесите на литературната стилистика и методика.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ваков добар портрет кој со такви финеси доловува многу специфичности на мојата личност досега никој нема направено!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
