хомосексуалец м.

хомосексуалец (м.)

Нивната борба ги засили и другите маргинализирани бирачи - жените; етничките, малцинските и подредените групи; хомосексуалците - кои сега се борат за сопствените права.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Оригиналното езотеричко значење на темјанушката и до денес е сочувано во жаргонскиот израз „pansy“, со кој се означува феминизиран маж или машки хомосексуалец (егзотерички пандан на езотеричниот хермафродит или андрогин).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Одвишно е да се каже дека мамката на сексуално понижување е контраиндикативна за очигледните хомосексуалци.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Помладите возрасни поретко ќе поддржат забрана на книги во јавни библиотеки или отпуштање на професори затоа што се хомосексуалци.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој рече: Јас сум всушност хомосексуалец. И ме фати за рака.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Потоа хомосексуалците фатија да објаснуваат дека тие не ни бараат право на црковен, ами на граѓански брак - што не спаѓа под јурисдикција на мистер Бог.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Тоа е тематски парк на кој за ужасот на масовното уништување, на потполното исчезнување, на геноцидното согорување, на холокаустот на припадници на цели социјални групи: Евреи, припадници на речиси сите словенски нации, Роми, Синти, хомосекусалци, комунисти, анархисти, јеховини сведоци, слободни ѕидари...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Две години потоа, со носењето на новиот ЗРО (2005), беа дополнети одредени „празнини“ во доменот на антидискриминацијата кои ги имаше во претходниот Закон: а) воведена е дистинкција на директна и индиректна дискриминација (чл. 7, ЗРО/05), 15 а листата на егземпларно наброени случаи на дискриминација е проширена и за онаа дискриминација којашто се врши по основ на „полова насоченост“ (т.е. хомосексуалци или т.н. LGBT популација) – чл. 6, ЗРО/05.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Префинетиот начин на живот и себенегување, да се разбереме, не е одлика на сите хомосексуалци. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Неодамна весниците пишуваа за некој скулптор кој долги години работел во својата вила, во близината на Кичево, кај кој ноќе, наводно, доаѓала монахиња, исто така со џип, но подоцна се утврдило дека под дулбенот со ширитче по рабовите и долгата црна носија на божемната искушеничка се криел поп, хомосексуалец.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Не можеме против нив. Не можеме ни против хомосексуалците.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тоа е поистоветувањето на метросексуалците со хомосексуалците.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Затоа, можам да тврдам дека сум изнел концепциски модел за сфаќање на општествениот процес на акултурација преку кој се формира машкиот геј-културен сензибилитет. ‌Стекнувањето на геј-културниот сензибилитет се одвива во поширок општествен систем што произведува и хомосексуалци и хетеросексуалци, како и други што не се вклопуваат лесно во тие две категории.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Книгава нема за цел да се натпреварува, на пример, со книгата на Џоел Дерфнер Женче: Мојот поход да станам најгеј- човекот на сите времиња и што стана наместо тоа; со книгата на Доналд Ројтер Гејдар36: Врховен инсајдерски водич за шестото геј- сетило; со книгата на Кети Криминс: Како хомосексуалците ја спасија цивилизацијата: вистинската и јуначка приказна за тоа како геј- мажите го обликуваа современиот свет; со книгата на Кевин Дилало: Неслужбен геј- прирачник; со онаа на Џуди Картер: Хомоприрачник: како да стапиш во контакт со сопственото внатрешно хомо: водич за опстанок за лезбејки и за геј- мажи; со онаа на Френк Браунинг: Културата на желбата: парадоксот и перверзноста во геј- животите денес; со онаа на Даниел Харис: Подемот и падот на геј- културата; со онаа на Берт Арчер: Крајот на геј и смртта на хетеросексуалноста; или дури и со веќе класичниот преглед на Мајкл Бронски: Судир на култури: создавањето на геј- сензибилитетот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ричард Флорида, економист и општествен теоретичар (како и самопризнаен хомосексуалец), можеби, му дал на тој древен сомнеж нова, емпириска подлога.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)