целина (ж.)
Исто така, можеби некои Срби во моите расудувања за непостојанството на народното име кај нас ќе најдат потврда на мислите на проф.Миловановиќ, којшто докажуваше во „Дело” дека треба Македонија да се подели помеѓу балканските државички, зашто не претставувала ниту географска, ни етнографска, ни историска целина.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Македонија, после ќе речат нашите противници, не претставува ни географска, ни етнографска ни историска целина.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
22. Под ова име Мисирков ја подразбира Организацијата како целина, а не само нејзиниот ЦК.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За една ноќ таа не можела да стане толку тврда како кога се цепи целина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но самјакот и сега само продолжи да ја развева во една пепелничава виулица сетаа таа снежна целина пред себе, една таква виулица не можеше да направи ни најсилниот ветер, додека тој продолжуваше да нишани и понатаму.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Без скршнување, расцепувајќи ја целината на снегот во една права линија, самјакот ја имаше пренасечено долината, префрлувајќи се од шумата од едната страна на Белата Долина, кон шумата од другата страна, оставајќи ја по себе оваа длабока трага, во која можеа да се распознаат и стапалките на неговите копита, големи колку на јунче.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Бунгаловите претставуваат урбана целина, со улички и куќички, секоја во зеленило, а сиот овој град може со поглед да се опфати само од морето.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Колку што во Париз доминира Ајфеловата кула, толку доминира и една од најстарите париски цркви - „Нотр-Дам“, која се наоѓа во зародишот на оваа метропола, во „Сите“, кое е обиколено од сите страни со Сена и затоа е одвоено од Париз, но со мостовите претставува една целина.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Инаку, кога сме кај кејовите, да споменеме дека мостовите со нив прават чудесна целина, а секој од нив има своја историја.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ме нема ли тука, некаде ме има Нели таква е вистината Некаде е исполнета празнината Некаде полна целината.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
- Направи пауза отец Иларион и продолжи: - Душата е корен во човекот; како што од коренот на дрвото се храни стеблото, гранките, лисјата, плодовите - така од неа се храни телото, видот, слухот, говорот, волјата, свеста и сè што човекот има; таа е извор од каде сѐ почнува и сѐ враќа; огледало севидливо; владател и роб; таа е целина како сонцето; сеопшта суштина; сила што обновува како соковите што го обновуваат сувото стебло давајќи му нови израстоци; таа е бунар во кој водата е матна или бистра, мирна или замрешкана; светлост затворена во пештера од крв и месо; зрачи, или потемнува; пламен и пепел; камен гранитен или прашинка; оган кој дур е под контрола е благодет, а потоа пустошник; какво тело носи, таков лик има; со менување на телото, и ликот си го менува; по неа се чита и открива човекот; често е читлива, а често загадочна; некогаш ти допушта да ѝ се вдлабиш и да ја видиш, а некогаш за миг ќе те заслепи како поглед во сонце; некогаш е живо железо што тече, поток без форма; кораб на отворено море; пространство огромно, но и теснец затворен во тајните свои; нѐ држи цврсто како градба, верно нѐ придружува, но не знаеш во кој миг ќе нѐ изневери...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Нагласи дека манастирот отсекогаш бил словенско просветно и културно жариште; дека населението околу манастирот по вера се православни; дека прават целина со крајбрежјето на езерото.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Зборовите се извадени заби. Кога некој ќе ги соопшти некоја целина, всушност тој ти дава одредена количина заби што си ги извадил од сопствените жлебини.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Петер Рау, универзитетски професор по германска книжевност Бев обземен уште од првиот прочит на романот Времето на козите во ракопис и тоа не само од оригиналноста на својата тема, не само од длабоките мисловни и етички пластови, туку и од своето уметничко писмо, во кое се проникнуваат реалното и иреалното, историјата и поезијата, трагедијата и травестијата, стварноста и фикцијата, епското и лирското, онаа андриќевска меланхолија и онаа позната чинговска пригушена иронија, сето тоа амалгирано во една комплексна, уметничка и естетска целина... академик Георги Старделов, на промоција на романот Времето на козите во „Мисла” во 1992 г.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со други зборови, се кладам дека Патнам (REF) го сметал системот за управување со абакусот како целина (без оглед дали движењата диригирани од правила ги прави човек или машина како дел од системот) - или ако не, тој требало да го смета.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во тие белешки ја потцртува важноста на постапката којашто ќе ја обедини идејата на случајноста и идејата за појавата, кои речиси претставуваат општи идеи во неговото размислување како целина.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
За човекот зборовите се повеќе од ортографски слики или фонетска целина, и поради неизбежната лингвистичка конвенција, зборовите како симболи на јазикот, не можат да се одделат од значењето.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Како алтернатива тој ги сугерира „погрешните или залажувачките верувања“ кои произлегуваат „не од интересите на некоја доминантна класа туку од материјалната структура на општеството како целина.“ (Eagleton 1991,30) (3).
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Не ли е играта исполнување на ритуалот што тежнее кон конечното воспоставување на целината? 68
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Така филмското време на стилизираната геометриско- гастрономска сплетка е сведено на обредни целини.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
