чај (м.)
Се разбира, „метаксас“ коњаче кое поднесува и лимунче во себе и наоко изгледа наивно чајче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Па и бурмут го научија да трпа, та, ене го и тој дошол и седнал кај Петруша, којшто покрај бурмутот и цигарата и „чај“ му нарачал.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Каков чај на деветти мај? Но Панче Маџар знае што значи чај кога порачува Пушмарко.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Само мирисот на чајот остана да го пече посилно од болката во грлото.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А најмалу дека ќе го разбранува еден обичен, најобичен чај.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Чајот облагородуваше. Го точеше најубавото од нивните срца.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Му ја подигнуваше главата и му налеваше в уста блуткав топол чај.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Шефот Џемал- ага, е задоволен од неговата штедрост. На чај го кани.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сега стоеше крај печката и гледаше како чајот зовира во чајникот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Можеби тој и го прекина старчето кога рече по малку: - Чајов е готов.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Молчеше, работејќи околу чајот. Тоа беше неговиот крст, неговата судбина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И додека точи чај, се обидува да ја открие смислата на посетата) Рековте дека сте машиновозач на вечерниот.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
По дрвени клинови, по шајки исковани по штиците и диреците, висеа везеници црвен пипер, лук, кромид, врзопки од некакви суви, лековити треви од кои дедо му си вареше чаеви.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но јас премногу доцна го читав Дучиќ. Уште чај?
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Се довлечка до настрешницата. Знаеше каде стојат чаевите на дедо му.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тој потстанува и внимателно ја прима шољата чај) И не е случајно пронајдено? Мислам - писмото?
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Ѝ препорачуваше да пие крв од гулаб, од желка, чај од велебилје, од жалфија, од чемерика.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Зема чај и седнува на масата до нас. „В џенем фатите“, ни вели.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Тогаш Трајче свари чај и ѝ го подаде на мајка си.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Есени, таа сосема сама. квечерина стои крај прозорец, пие чај и се сеќава на последната екскурзија.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
