чкртање (ср.)
Чкртањето на столот под мене ме обеспокојуваше со својот несносен шум.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
„Песок“, му рече. „Густ, врел песок. Го сакам неговото чкртање.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Без чкртање во зглобовите на прстите, без нож. Виде ли?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ништо не беше допир за таа заспаност, дури ни несигурното чкртање во грлото на една брава, над која се грчеа две сенки сијамски залепени и пошироки отколку високи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Од некаде допираше неуморно и ритмичко удирање на тарабука, потоа, во исто време, на тоа тропање му се придружи чкртање на бунарски чекрег и некаков кавгаџиски баритон. „Не се кајам“, му рече и ги тргна рацете. „Сепак мислам дека веќе не ќе можеме да се сретнуваме.“ Отец Симеон се насмевна - „Не биди сурова кон бронзаниот поет.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Бројчаникот се вртеше и со чкртање се враќаше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Беа само двајца џандари. Под нивните чекори подот во ходникот речиси потонуваше од чкртање, а тие веќе влегуваа во вратата на младиот Брат. Го одведоа, уште веднаш.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Навстина, тој е присутен секаде поради автомобилските сирени, писоците на локомотивите, брмчењето на колите пред гаражите, пред паркинг - плацевите, чкртањето на трамваите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се слуша само некое чкртање на болни дробови, нечие пискање на носот, како на врбово свирче.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Слушал само некое тркалање на камења, само некое чкртање му идело во ушите од џвакањето на оревите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Последното чкртање на двоколките стивнало, од остриот звук земјата станала сунатица.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
6 Со чкртање на коските му се тргале на сонот. Земјата, до суровост со збрчкана кожа, лазела во бранови кон светлоста на ридиштата, кон измамувачката топлина на источната шумичка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Двоколката, сега само на едно тркало, се влечела малку со чкртање по камења и дупки и застанала.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Па ти, човече, имаш 35 години, тоа е време за рекапитулација, а не за чкртање!
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
