чкртне (св.)
Кадијата чкртна со забите и му се заколна во големиот Алах дека ако го фати навистина ќе го дере и пече...
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
— Не мрдај оти загина! — Чкртна со забите Толе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Понекогаш ме боцка во пределот на срцето кога ќе видам како народот, биејќи се во градите со својата илјадагодишна историја, така лесно го прифаќа ритуалниот, кичест фалсификат, и со тоа е готов да ги чкртне оние години кои биле негова лична историја, неговиот мал, личен живот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Кога од станицата стигнаа пред зградава, додека сите се качуваа на првата плоча преку неколкуте басамаци, таа си рече Да признам што има ваму долу? чкртна со кибритчето, го наала кончето на свеќата, нив постојано ги пикаше во пазувата, и лелејавото пламенче дури долу по ходничето и таму лево во двете прегратки ги заваби сите. И гуските, се разбира.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Наеднаш сѐ е како скаменето: ни молив на чкртне ни лист да шушне.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
За секого поинаку е чкртнато кај Господ!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Со моливот за естетика се обидов грубо да ја чкртнам.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
