шубе (ср.)
Обично се вели за манџата чмее чудило — нешто за чудење шаит — сведок шака — смеа, шега, нешто несериозно шеј — предмет шепнипокров — шепотење под покров со младата невеста шилеже — ланско јагне шубе — сомнение шупур — чешма со шупурка шутарка — скршено грне, бардаче, ќуп.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Коте тргна по улицата чуствувајќи шубе околу задникот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Малку му беше шубе врз измиеното тело да ја навлече ќиросаната кошула, но друг излезе немаше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Мене, жими вера, од некое време шубе да излезам сам надвор од селото.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Право ти е предвидувањето, брат Ѓорче! Ако немаш шубе да навлегуваш во Бахтијаровата ордија, нека биде и така.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Но она, за гревот, не спомнувај го. Има такви работи што треба да ги заобиколуваме. Од таквите нешта ми е шубе!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Првите години малце ти е шубе и фуфка кога шеташ по улици.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
И некако самото од себе мене ми дојде шубе иако поради тоа шубе се прекорив себеси.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
На жените само првиот првпат им е шубе
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
