шуплина (ж.)
Во валчестата шуплина на буката, која колку се одеше подолу се стеснуваше по должина од над десетина метра, сега го немаше оној ниеднаш непрекинат заплисок на остриот пад на водата од планинскиот поток, што се вливаше во неа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во валчестата шуплина на буката1, која колку се одеше подолу се стеснуваше по должина од над десетина метра, сега го немаше оној ниеднаш непрекинат заплисок на остриот пад на водата од планинскиот поток, што се вливаше во неа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Камења си одбра најубави: без жили, без дамари, без шуплинки, да бидат трајни, да му одолеат на времето.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
И во шуплината на металниот дел од цревото на правосмукалката ѕвецкаше силно, како мноштво игли.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
А на оние шутраци, цариниците, ич да не им текне ниту за стариот и новиот велосипед и ниту за шуплината во дрвената нога.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Гледав во таа живост на нејзините очи, во очните јаболкца кои се беа исушиле и собрале, се беа стуткале длабоко во очните шуплини.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Празнината, шуплината во него почна да се дуе како некој балон.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Куќите, градени од плитар, се распаѓаат. Стојат ѕидовите и со шуплините на прозорците и вратите, плашат секој намерник.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Чувствувам празна надеж, гнила химера, чувствувам како телово ми гори во инферно, тонам во празнина, кавитација, длабока шуплина, го достигнав врвот а се чувствувам осамено, зошто со мене ја понесов омразата, злобна пизма, не сонувам и полека умирам на осамениот врв на вечноста.”
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кога стигнаа на брегот, долгокосиот му покажа со прстот кон малата камена куќарка и без поздрав го турна чамецот во езерските води, вешто рипна во неговата шуплина и завесла за назад.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Прсти пикна во ушните шуплини и стега за да не го слуша заглушувачкиот и развлечен свиреж на ѓулињата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
