јастреб (м.)
Врз месото, како брзокрили јастреби, ние се изнафрливме гладни.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Јастребот беше поитар од нив; крчмарот, жолтата бавна фигура зад црно тезге, покорно го служеше и беше исплашен од неговиот клун со пламен ноздри.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сите птици се споменати веќе. - Не верувам дека орелот и јастребот ѝ простуваат на сојката, тоа не верувам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Затоа не ја закача ни орел ни јастреб.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Најпосле јастребот го исправи својот лет и се упати кон брестовата шумичка на ридот, носејќи ја во канџите својата жртва.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Му се доближи но со бесен удар на крилото и со јаростен крик јастребот го отфрли далеку од себе.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Жал му беше за невиното сиво гулапче што стана плен на јастребот, и ги стегаше песниците, заканувајќи му се на крвожедниот воздушен разбојник.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Но кога небото е намуртено, кога ветерот како јастреб што гони пилци, ќе се нафрли врз лисјата и ги кине, во Билјанините очи се вселува тага.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Војната е како јастреб што ќе се спушти врз народот како врз јато кротки врапчиња и ќе ги разлета на сите страни...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Јастребот беше поитар од нив, крчмарот, жолтата бавна фигура зад срно тезге, покорно го служеше и беше исплашен од неговиот клин со пламени ноздри.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Улицата беше тивка и нема, долга и празна, само неговата сенка се движеше како сенката на јастребот низ полето.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
На плашливиот крик на јастребот, змијата, која реагира на најмал шум, се разбуди, кревајќи ја главата кон нив.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Очигледно, сомнежот на Еразмо, неговиот јастреб, не беше препуштен на управување на случајностите. Тој беше скротен.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Лета јастреб на летното небо
под нечитливиот краснопис на зодијакот
најпрвин во кругови широки и нагли
како скришни помисли
потем сѐ поситно, опсесивно
запира на родното дно
наспроти сѐ друго што и натаму се врти
околу својата замислена оска.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Кога се одбила нечујно од небото
на јастребот верна и на безмерноста
та си можел да ја чувствуваш одсекаде
а да не ја најдеш.
На тој неземен миг сети се.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Сенката на јастребот паѓа кружно
врз Земјата од која извираат води
како забранети љубови
а човекот ѝ се покорува на жедта
и кога ја порекнува.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Стана, полека се доближи до јастребот, почна да го гали по пердувестото тело за да го скроти, а тој природно потклекна пред нежноста.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Јасер Арафат како ретко кој друг успеа да ја ревидира судбината на својот палестински народ, да го обедини на патиштата на слободата по вековниот егзил и самиот да стане маченик на враќањето во Палестина, историска жртва, фатен во подготвената стапица од јастребот Шарон!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И затоа не размислувам, на тоа што ме кочи, стравот од мене бега, летам во воздух, јастреб без милост, без непребол.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Галебите бели крај море од понор далеку ќе бидат со гостинка СОЛЗА ќе го свртиш светот Од умот твој со скршени џамој, јастреби ќе вивнат Јас не ќе сум тука, далеку ќе бидам...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
