љубимец (ж.)
Ми ги држеше рацете завртени зад грбот и ме вртеше кон своето љубимче.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Јас, исушен, љубимец на вековите, ги засакав сите добрини и зла и сета жилавост на оваа голотија крај мене сум ја исцицал.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
На дедо ми Костадиноски му бев љубимец и тој во сѐ ме подучуваше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Речиси исто толку голема колку кон онаа мандија Полак, која што му беше куќен љубимец во детството.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Тоа е превозно средство на голем број локални фраери и кицоши; статусен симбол, второ Јас, домашен љубимец...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Нејзините очи, со вчудовиденост и неверување, ја видоа ненадејната трансформација на мачорот, од пријателски и нежен љубимец во неприпитомен ѕвер.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Има и такви што ги носат носевите на своите љубимци: некој го носи носот на својот булдог, некој на својата свиња, на кравата, на бикот...
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тома најстариот внук од сите внучиња, Тома гордост на дедо чие име го носеше. Тома љубимецот на целото семејство.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
