Ни собата, ни неговите работи не беа запечатени, зашто како прво немаше наследници, а како второ беше оставил многу малку наследство, имено – снопче гускини перца, топ бела државна хартија, три рала чорапи, две-три копчиња, што се откинале од панталоните, и веќе познатата за читателот риза.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се размрдав по дома, од врата влезна, до врата од фрижидерот, па до вратичка на рерна, вклучив две-три копчиња од машините што мијат и перат, се свртев кон Ане насмеана, спремна за дружба со неа и... некој заѕвони.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Акакиј Акакиевич беше однесен и погребен.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)