Наутро прва стануваше секако ситната Митра, погледнуваше во аголот лево од вратата и голиот грб и големата гола глава ја смируваа дека Дончо сепак се вратил на спиење, па излегуваше да мети пред одајката и да донесе пресна вода за пиење во две стомни оти едната ќе ја потроши Чана, замивајќи си го големото лице и плискајќи се под машките мишки.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Долу, на стотина метри под нив, забележаа едно девојче како со две стомниња в раце брза кон изворот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Отишла Милка на вода Со две стомниња шарени, По неа овчар будала: „Дај, Милке, да те целивам!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)