петнаесет (бр.) - час (имн.)

Беше околу петнаесет часот, самотното време од денот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Жабе и натаму џвакаше јатки од млади ореви, гласовито зборуваше дека во светот се вади жива вода на сто метри длабочина, понекогаш и жешка, рацете, вели, да си ги изгориш, а Паско Бачо, како човек кој не чувствува потреба да бара прецизна причина за да каже нешто кое не мора да е во вистинскиот контекст, па уште и со некое спокојство, се сврти кон мене: „И така, Симон“, вели, “во 1956 година, дури се копаше вака каналот за наводнување Камадаречко, беше среда, 21 септември, дванаесет и десет или дванаесет и петнаесет часот, не ме фаќај за зборот...“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Беше самотно време околу петнаесет часот. Тенка блех музика се слушаше од телекраните.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Немаше часовник, но знаеше дека уште не е петнаесет часот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од петнаесет часот до затворање, тој беше задолжителен инвентар на кафеаната „Кај костенот“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)