три (бр.) - ракија (имн.)

Ги изреди Велика сите гости со дизгот; се напија по една, две, три ракии, којзнае колку беа, та се распиштолија и настроија за џумбус и веселба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Значи, ја растоварија колата, лубениците ги изнаредија во тремот, а татко ти влегува дома со блажена насмевка после добро извршената работа и по двете или трите ракии што обично ќе ги испиеше на пазарот шетајќи по тезгите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Вели: „Смрзнав таму. Испив три ракии и пак не се згреав“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)