Сите тројца седеа в кино; додека богословот се распливнуваше во темницата, тој неколку пати, можеби случајно, го сети допирот на нејзиниот лакот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Навечер секој од нив тројцата седел што подалеку од огнот, плашејќи се некој тивко да не му се прикраде од зад грб, да не фрли вреќа врз неговата сенка и да ја однесе недозадушена, како црн гавран.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Браќа мои, ние не можеме еден без друг, ниту пак има потреба да се кине еден од трите листа на детелината.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Сѐ стана брзо и просто. Предвечер сите тројца седеа во неговиот стан и ја слушаа летната грмотевица на облаците.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Впрочем затекнатата состојба во собата на Мирко Бунде беше онаква како што веќе ја опишав.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Вратата не беше заклучана. Како што предвидував и тројцата седеа на софата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)