бев (гл.) - седне (гл.)

Ако беше седнал со некои млади момчиња можеби немаше толку да ѝ се бендиса.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кочо погледа во девојчето. Тоа беше седнато до огниште, ја држеше тавата и го подбуцнуваше огнот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Иако не беше седнат уште ниеднаш со мајсторите на скелето да ѕида, тој го имаше така научено мајсторскиот занает што немаше работа којашто сам не би можел да ја сврши.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сестрата на Томо, Ана, која секогаш беше некаде, но не и дома, овојпат беше седната на масата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ти тогаш ми рече дека ти се слошило и не си можел да нѐ следиш, а беше седнат на столицата на самиот крај од платформата до езерото.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Очите ѝ беа поубави од кога и да е; косата ѝ паѓаше до половината; беше седната на кејот до мене, сосема нестварна; ми беше на самиот дофат од раката.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Дуковци не се шегачат, - рече дедо Димо, кој беше седнат и ја клепаше косата. - Ќе проплаче тревата!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Језекил знаеше само една работа и над неа сега беше седнат натемаго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Бригадирот Језекил, она старче, што беше седнато сега крај прозорецот, беше бригадир на градежната бригада на Задругата, а Змејко беше само еден работник, мегданџија, во неа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во моите чести посети во неговиот работен кабинет забележував с повеќе досиеја од Балканот, наредени едно врз друго, како вистинска тврдина од хартија, која често му ја затскриваше едната половина од ликот, кога беше седнат зад својата работна маса.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
- Ќе платиш едно пиво - го соопшти тој својот услов, но дури откако бев седнал.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ти беше првоборец, зарем не? - почнав, а уште не бев седнат. - Бев. И уште сум. - Знам - реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- И што мислиш, дали еден првоборец може да се престори обичен убиец, или така нешто, или тоа е забрането?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сироти врапчиња туку се ребрат да не стани пустио домаќин да го одгрибат лозјето; арно ама тој зел торбата и пак беше седнал на ужина.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Веќе бев седнал на шолјата и бев почнал да се концентрирам на моите вознемирени црева, кога ми се стори како да начув леки чекори врз мекиот теписон кој од тоалетот излегуваше право во ходникот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Детето го оставивме без десерт, ете цревата уште му кркорат од што е гладно.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Додека во неговата ординација бев седнат спроти него одеднаш доктор Настев ја извади минијатурната шупелка од фијоката, ја разгледа внимателно како да ги бара нејзините загубени звуци а потоа на чуден начин си поигруваше со прстите по нејзините дупчиња.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)