бев (гл.) - име (имн.)

Како ти беше името? Заборавив да те прашам.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Џеки ми ја претстави плавата: „Хоуп Слејтери”, тоа беше името што Кенди го користеше во тоа време - нејзиното вистинско име беше Џими Слејтери и беше од Масапек, Лонг Ајленд. (...) Sgt. Pepper беше хит тоа лето.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
ДИМИТРИЈА Како ти беше името тебе?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Униформата Sgt. Pepper стана обавезен дел од гардеробата на сите клинци - војничко сако со висока крагна и црвени еполети и тесни панталони - повеќе никој не носеше yвонарки. што се однесува до фризурите, куп момчиња носеше фризура „а ла Кејт Ричардс” - разбушавена на сите страни.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
ПАУЗА. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 81 Добро те средил.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Буквално доаѓаше од секое радио и стан и бар.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ете, сега не знам ни дали беше име или збор.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Браќата помамно се кривеа и мрдаа со ушите уверени дека тој не е ракија и грч туку страв, како што беше и тој уверен - на дождалците им беше името омраза.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Собирачите на пердуви“ беше име на филм кое го изговараа изворно српски професорите по филм - можеби една од причините за мојата заситеност од мелодраматичниот натурализам и неговата балканска традиција.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
ДИМИТРИЈА: Како ти беше името тебе?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
А, во себе ќе ги вртиш лентите од спомени и ќе се прашуваш: „Како ли ѝ беше името... како се викаше?“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Како ти беше името? - ѝ се обрати Елена на средната по возраст сестра. - Лиле.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Јас и мојот помошник – пушкомитралезец, Васил му беше името, а каде ли е сега, самиот си знае, ископавме толку, колку глава и газ да скриеме, нафрливме наоколу камења и го потпревме врз нив митралезот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Како му беше името? Сите го викавме: човекот што стои. Умре стоејќи. Умре простум.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Георгијадис му беше името.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Некои од децата малечки мангупи, лоши карактеристики, некои без талент, Кејтенови браќа, ѓаволи, за да се пошегуваат, туку ќе ѝ се обратат за нешто, ќе ја прашаат: - Другарке Босилке Кочоска, како ви беше името?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Добро. - Гледаш дека ти се допаѓа? Тоа ти е име! Навистина, тоа беше име!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
И првото нешто на кое се сетив беше името на брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Зигмунд,“ кажав најгласно што можев, прошепотувајќи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ова име, кое за некој минувач нема никакво значење, беше името на некогашниот наш овен.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)