Одеа исправени, на задните нозе, носејќи метално оружје во предните. На нозете имаа чизми. Беа мажи и имаа очи, уши, уста, носови.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Повеќето беа мажи, но имаше и жени и деца, кои трчаа по купот земја и се провираа покрај нозете на возрасните.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Но тие беа мажи и сами можеа да се грижат за себе.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Добро кога беше маж под фереџето, ама кога не беше?!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)